Rozdział 6

Rozdział 6

DD: Zanurkujecie wszyscy razem pod wodę i pamiętajcie możecie wytrzymać max. 1h, ale lepiej wynurzcie się wcześniej. Gdy dopłyniecie pod te współrzędne, ty, Chase rozbroisz bombę.

B: A skoro tylko Chase ma rozbroić bombę to do czego my jesteśmy?

DD: Po pierwsze gdy Chase będzie zajęty wy musicie go bronić, a po drugie Chase nie widzi pod wodą, więc ktoś musi go prowadzić.

Bree popatrzyła na mnie zaskoczona, ja zresztą też byłem zaskoczony. Popatrzyłem na DD, a on ukrywał swój uśmieszek. Niestety znowu nie zapanowałem na złością i tak nagle straciłem grunt pod nogami że zrobiłem fikołka oraz uderzyłem się głową najpierw o podłogę a potem o sufit. Adaś i DD wybuchnęli śmiechem, a Bree patrzyła zatroskana.

Ch: Ała!!!

B: Chase!! Nic ci nie jest?

Ch: Wszystko chyba w porzo. Ale nie potrafię wylądować!!!

B: Uspokój się…

Moja złość minęła, a ja ciągle wiszę. Postanowiłem sprawdzić jakie są plusy braku ciążenia. Zamachałem nogami, jakbym pływał z wodzie, o dziwo ruszyłem się z miejsca. Utrzymywałem równowagę rękami. Gdy próbowałem zawrócić, nie zauważyłam lampy i się uderzyłem.

B: Chase ostrożnie!!!

Ch: Jest spoko. Będzie siniak i tyle, mam nadzieję…

Nagle poczułem się cięższy. O nie! I wylądowałem na plecach cały obolały. Bree i DD podbiegli do mnie i pomogli wstać. Dawałem radę, ale musiałem odpocząć. Po pół godzinie wszyscy byliśmy gotowi do misji.

DD: A właśnie, zapomniałbym. Więc tak musicie bardzo na siebie uważać bo w naszych wodach, tak z nikąd, pojawiły się potwory morskie. Pół ryby, pól ludzie. Każdy kto ich widział zbyt się bał by dokładnie opisać te stworzenia. Okej to tyle informacji co do misji. A teraz na pole i do wody.

Nasz dom znajdował się na skałach nad wodą, więc wystarczyło wyjść na taras i skoczyć ze skał. Ale powinno się uważać, trzeba z rozpędu skoczyć by jak najdalej wylądować. Tuż za krawędzią są skały. Wyszliśmy i przygotowywaliśmy się właśnie do skoku, ale ktoś musiał nas zawołać. Jak na komendę się odwróciliśmy, a ja tracąc równowagę wpadłem do wody. Uderzyłem bokiem o skały, otworzyłem oczy, ale nic nie zobaczyłem oprócz nieprzeniknionej ciemności.

***

Mam wiadomość do jednej bloggerki, która też pisze bloga o Lab Rats. Mam nadzieję że nie będziesz zła jak "skopiuję" trochęę z twojego opka... ???