Rozdział 3

Rozdział 3

Oczami DD:

Mówiłem cały czas do Chase’a, ale nie zwracał na mnie uwagi. Kiedy Adaś i Bree usłyszeli ciągłe nawoływanie Chase’a, sami zaczęli go wołać, lecz nie zwracał na nas uwagi. Nagle zauważyłem, jak Chase odetchnął. Niestety upadł i zemdlał.

DD: Adaś! Zanieś Chase’a do jego komory, ale już!!!

Pomyślałem trochę. Podszedłem do ekranu Edzia.

DD: Edek. Czy to ty?

E: Dlaczego mnie osądzasz?

DD: Bo jesteś komputerem i masz dostęp do chipu w głowie Chase’a.

E: Eeee… No dobra to ja. Ale nie wiedziałem że to przeciąży jego chip.

DD: Exit, now!!!!!!!

Edek się wyłączył. A Adaś podczas tej rozmowy zdążył zanieść Chase’a do komory. Moja żona i reszta poszli na górę zjeść kolację. Podszedłem do komputera, sprawdziłem stan ciała Chase’a i moc przeciążenia jego chipu. Nie było dobrze, ale nie aż tak źle. Poczekałem aż chłopak się obudzi. Po 10 minutach obudził się. Był trochę zdezorientowany, ale po jakimś czasie powinno przejść. Dałem mu specjalne tabletki. Tak naprawdę zakazałem całej trójce to zażywać, ale w takich sytuacjach dobrze działają.

DD: Jak się czujesz, Chase??

Ch: Trochę jakbym był cały obolały i jakby w głowie wybuchła bomba. Ale chyba okej.

DD: Masz dość siły żeby pójść na górę?

Ch: Nnn… na górę? Nigdy mi nie pozwalałeś…

DD: No tak… Ale teraz możesz. Oficjalnie ogłaszam że możecie paradować po całym terenie tego domu.

Ch: Dzięki, szefie!!!

OMG! Chase skoczył, prawie pod sufit i latał jakby tu nie było grawitacji. Nie wiem jak to zrobił. Zresztą chłopak też był zdziwiony, ale nie tylko także zaskoczony i przerażony. A ja byłem zaskoczony i lekko się uśmiechałem. Odkryłem chyba dodatkowy talent Chase’a. Bree może naśladować dowolny głos, Adaś potrafi się prze teleportować w różne miejsce tylko że jest jedno ograniczenie, najdalej może to zrobić do miejsca oddalonego o kilometr. Razem z Chase’m poszliśmy na górę. To co tam zobaczyliśmy, zupełnie nas zszokowało.